Ωδή του Ακαθίστου Ύμνου προν την Υπεραγίαν Θεοτόκον.
Έχουμε κι άλλες φορές αναφερθεί για τα χαρίσματα, τις γνώσεις και τη σημαντική θητεία του Φάνου Πολυδώρου παρά το σχετικά νεαρό της ηλικία του.
Εδώ τον απολαμβάνουμε σε ένα αριστούργημα της βυζαντινής υμνογραφίας.
Ακάθιστος ύμνος επικράτησε να λέγεται ένας ύμνος «Κοντάκιο» της Ορθόδοξης Εκκλησίας, προς τιμήν της Υπεραγίας Θεοτόκου, από την όρθια στάση, που τηρούσαν οι πιστοί κατά τη διάρκεια της ψαλμωδίας του.
Ο Ακάθιστος Ύμνος συνδέθηκε με τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή. Μέσα στην περίοδο της Νηστείας έχουμε τη μεγάλη γιορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου. Η μόνη μεγάλη γιορτή, που λόγω του πένθιμου χαρακτήρα της Τεσσαρακοστής, στερείται προεορτίων και μεθεορτίων. Αυτήν ακριβώς την έλλειψη έρχεται να καλύψει η ψαλμωδία του Ακαθίστου. Το βράδυ της Παρασκευής και το Σάββατο είναι μέρες που μαζί με την Κυριακή είναι οι μόνες μέρες των εβδομάδων των Νηστειών, κατά τις οποίες επιτρέπεται ο γιορτασμός χαρμόσυνων γεγονότων, και στις οποίες, μετατίθενται οι γιορτές της εβδομάδας.
