Είτε είχαν περάσει από το ψαλτήρι, είτε είχαν δεχθεί «εμπειρικά» ανάλογες επιρροές
Απ’ το Στελλάκη Περπινιάδη και τον άξιο γιο του, Βαγγέλη Περπινιάδη, που και οι δύο διέθεταν μεστές γνώσεις βυζαντινής μουσικής μέχρι τον Στέλιο Καζαντζίδη και τον Στράτο Διονυσίου που δεν είχαν περάσει απ’ το ψαλτήρι αλλά είχαν την «εμπειρία» της εκκλησίας στο μυαλό, την καρδιά και το αίμα τους, όλοι η βάρδοι συνέχιζαν με τον τρόπο τους μια μεγάλη παράδοση.
Μην ξεχνάμε πως οι δυο τελευταίοι, απ’ το ξεκίνημά τους υπήρξαν και συνεργάτες εμπνευσμένων δημιουργών όπως, ενδεικτικά, του Θόδωρου Δερβενιώτη και του Απόστολου Καλδάρα οι οποίοι γνώριζαν άριστα τη βυζαντινή μουσική.
Γι’ αυτό και όταν τραγουδούν, έως ένα βαθμό είναι σαν να ψέλνουν.
Οι μεγάλοι μας ερμηνευτές έλαμψαν σε εποχές όπου η εκκλησία είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στις ζωές των ανθρώπων. Άμεσα ή έμμεσα είχαν έρθει σε επαφή με τις ακολουθίες της.
*Η φωτογραφία είναι του Τάκη Πανανίδη
